Waar schrijven jullie het liefst?

Artun: Ik schrijf het liefst in mijn atelier in Amsterdam en niet op een openbare plek, omdat vijf minuten schrijven plaatsvinden tussen 55 minuten afgeleid zijn en het verkeerd voelt om uren in een bibliotheek te zitten voor tien tot vijftien minuten schrijven. Ik schrijf het liefst 's ochtends vroeg, als ik voel dat iedereen slaapt. In het midden van de nacht kan ook, maar helaas sluipt er steeds een zekere melancholie in mijn nachtelijke schrijfsels. De nuchterheid van de ochtend is dus vereist.
Joachim: Ik denk dat ik het liefst zou schrijven in een vakantiehuisje met uitzicht op de Middellandse Zee. Soms alleen, soms met vrienden en familie in de buurt. Maar meestal gebeurt het aan mijn piepklein bureau met uitzicht op de muur, waarbij ik dan met mijn rug naar de rest van het huis gekeerd zit. Of in de trein tussen de repetities en optredens door. Net als Artun ben ik blij met de 5 minuten dat ik me niet heb laten afleiden en de 10 minuten dat ik me kan laten meeslepen.

Waar schrijven jullie mee?

Artun: Ik schrijf achter mijn laptop met muziek op. Maar luister enkel nummers zonder tekst: alleen deprimerende ambient muziek is toegestaan.
Joachim: Voor mij is het alleen laptop en koffie. Ik zou vaker muziek moeten proberen.

Hoe beginnen jullie aan een nieuwe tekst?

Artun: We hebben meestal ietwat gekke ideeën die we tot het einde doorzetten. Bijvoorbeeld, wat als een acteur Shakespeare zou spelen... maar dan via de telefoon? En als een solo.
We vertrouwen op de intuïtie die ons op dat idee bracht en we werken eraan tot het klaar is. We hebben enigszins verschillende stijlen, maar ze vullen elkaar goed aan. Ik vind het leuk om veel tekst te schrijven om te kijken wat er blijft hangen, met als resultaat dat er aan het eind veel geknipt wordt. Een toneelstuk begint bijvoorbeeld bijna altijd met het meest alledaagse dat er kan gebeuren, zoals een personage dat een kop koffie zet. Daarom valt het begin meestal weg als het stuk af is, omdat het te elementair voelt en niet zo belangrijk is voor de rest van het verhaal. Maar het helpt natuurlijk wel om het op gang te brengen. Joachim daarentegen denkt na voor hij spreekt: hij is heel precies en ook heel elegant, dus bij hem is er niet veel knipwerk nodig aan het einde. 

Nooit meer schrijven of nooit meer lezen?

Artun: Moeilijke vraag, want ik houd graag een dagboek bij, anders zweven al mijn gedachten en emoties door de lucht als bomen in een orkaan en beschadigen ze dingen. Maar waarschijnlijk zou ik het schrijven opgeven.
Joachim: Ik ook, ik zou stoppen met schrijven, misschien ook omdat ik echt te veel ontzag heb voor andere schrijvers. Maar ik hoop eigenlijk dat Artun zou blijven schrijven en dan kan ik hardop voorlezen voor ons allebei.

Wie is volgens jullie de ‘nieuwe Shakespeare’?

Joachim: Wie voor mij de nieuwe Shakespeare is, is een auteur die onlangs overleden is: René Pollesch. Omdat zijn werk die typische Shakespeare-ingrediënten heeft: het lenen van een verhaal, veel satirische commentaar leveren op de hedendaagse maatschappij en geschreven om te entertainen én intellectueel uit te dagen.

Amsterdam Poet's Theater presenteert tijdens Shakespeare is Dead 2025 hun voorstelling De Keizerin: een gesprek tussen een slapeloze vrouw en haar slapende partner.