Buitenshuis
De KOE / Willem de Wolf
Krenz, de gedoodverfde opvolger
Herneming Krenz ter gelegenheid van 30 Jaar De KOE
Krenz, de gedoodverfde opvolger is een stuk over het fenomeen van 'de tweede man'. Over de ambities, de loyaliteitsproblemen en de frustraties van diegene achter de schermen; van de altijd parate, afwachtende plaatsvervanger of de veelbelovende zoon. Willem de Wolf schreef deze tekst in 2011, niet lang na zijn aantreden als kernlid van de KOE. Nu wordt de voorstelling hernomen in het kader van het 30-jarige jubileum van de KOE!
In zijn monoloog verbindt Willem de Wolf zijn eigen jeugd met die van Egon Krenz, de kortstondige politieke leider van de DDR ten tijde van de val van de muur. Krenz werd al op 36-jarige leeftijd door zijn politieke opvoeder Erich Honecker tot opvolger benoemd. Vervolgens had hij 17 jaar te wachten en zijn gedrag onbesproken te houden. Als Krenz uiteindelijk, na veel innerlijke strijd, zijn ideologische vader afzet en aan de macht komt, wordt hij al na anderhalve maand zelf weer afgezet. Daarna staat hij als een van de weinigen terecht voor de misdaden van het voormalige regime en belandt hij in de gevangenis. Voor Willem de Wolf belichaamt Krenz een leven dat er maar niet uit wil zien als dat je dacht dat het er bij je voorganger uitzag. Nooit zo licht, zo comfortabel, zo klaar, zo gearriveerd. Een leven ook, waarin je altijd stond te wachten op het startschot. Dat uiteindelijk ook klonk. Om je neer te schieten...
Volgens de jury van het TheaterFestival 2015
"Willem de Wolf maakte het pareltje van deze selectie: een (auto)biografische terugblik op de idealen én de verstarring van het communisme. Met niet meer dan een paar foto’s licht het nieuwe Nederlandse lid van De Koe het geval Egon Krenz uit. Krenz was de eeuwige tweede onder Honecker in de DDR, en zag uiteindelijk als kersverse staatsleider de Muur vallen. Wat wij daarmee te maken hebben? Krenz is niet alleen de Bildungsgeschiedenis van De Wolf zelf, maar ook die van Europa: de kroniek van een vergeten alternatief. Met zijn doordachte pen, maar ook met zijn authentieke persoonlijkheid op scène blijkt De Wolf een van de fijnste recente aanwinsten voor de Vlaamse podiumkunsten. Zo ontwapenend, zo wereldwijs, zo vol noodzaak zie je theater zelden gemaakt worden. De jury viel voor Krenz als één blok."