Carly Wijs, Scarlet Tummers en Eurudike De Beul die samen Herfstsonate van Ingmar Bergman onder handen nemen? Je kan er van op aan dat dit geen ‘gewone’ bewerking van een klassieker wordt. Het moeder-dochter-epos en generatieconflict transformeert in een tragikomische bevraging van het kunstenaarschap zelf. Een donkere, hedendaagse bewerking met een hoek af.
Moeder-dochter; leraar-student; oudere actrice-jongere actrice: generatieconflicten duiken in meerdere vormen op in deze Herfstsonate. De drie actrices proberen de film naar het podium te vertalen, maar keer op keer sijpelt het echte leven door. Scarlet was op de toneelschool ook echt de studente van Carly en Eurudike. In Herfstsonate bieden ze een inkijk in wat er gebeurt met de machtsstructuren als de posities verschuiven.
“Maar waar gaat het over mij?”
Vertrekpunt is nog steeds de klassieker van Ingmar Bergman, die ook in de voorstelling een prominente plaats krijgt. De film presenteert een melancholische blik op de ouder-kindrelatie: in een gesprek dat duurt tot het ochtendgloren, met veel rode wijn en sigaretten, wordt het conflict op tafel gelegd. Bergman peilt naar de kwetsuren die ons vormen, de moeilijkheid om zich los te maken, trauma, moedermoord en de uiteindelijke vraag wie schuld treft.
Herfstsonate wordt een uiterst uniek project, vol theatraal vuurwerk van de drie topactrices die voor het eerst samen het podium delen. Achter de schermen tekent Stef Stessel voor het filmische decor, terwijl filmregisseuse Fien Troch (Kid, Home, Unspoken) optreedt als extern oog.
Disclaimer: Ondanks de experimentele vorm is het de intentie van de makers om het verhaal van Autumn Sonate te bewaren en het tot zijn essentie terug te brengen.
