Midden jaren '80.
Kate vermoedt dat ze de laatste mens op aarde is.
Zeven jaar lang trok ze alleen in achtergebleven voer- en vaartuigen
langs ankerplekken van de Westerse geschiedenis,
langs vergane naties, verlaten steden en hun verbindingswegen,
langs alle grote musea waar ze overwinterde,
op zoek naar anderen.
Panisch op zoek.
Nu, nog eens drie jaar later, doet ze doelloos verslag van haar queeste.
Aan niemand.
Voor niemand.
Van niemand.
Ze doet haar verhaal aan de tapes in een cassetterecorder.
Maar haar geheugen en taal voeden gaandeweg wantrouwen.
Hoe snel verdwijnt beschaving als er maar één perspectief is op de waarheid?
Kates Tapes Away is gebaseerd op Wittgensteins Mistress van David Markson, een mijlpaal uit de 20ste eeuwse Amerikaanse literatuur. Het zogenaamde cultboek kreeg lovende kritieken van zowel literatuurminnaars als filosofen. Een eindtijdfantasie in prachtig, experimenteel en hypnotiserend proza. Precies het uitdagend soort werk waar Jorgen Cassier en Koen van Kaam verzot op zijn. Zij retoucheren de tekst op maat van Sofie Decleir, wiens stem u nog nooit zo dicht op de huid zat.
