Peer Roosen (1991, die/hun) is een met passie overspoelde stuiterbal die zich met een hink stap sprong van de technische universiteit naar de woordkunst heeft begeven. Als performend woordkunstenaar gebruikt die een combinatie van taal, stemgebruik en fysieke aanwezigheid in een poging de gedachtewereld vast te pakken. Een woordenspeler met gratis inbegrepen gedachtenkronkels. Hun hoofd loopt een paar stapjes voor op henzelf, maar nodigt iedereen uit op de koffie.

Met de combinatie van poëzie en fysieke performance-art verweeft die tekst en beweging in elkaar. Klanken en herhalingen die beïnvloed worden door bewegingen versterken en vervreemden de taal.

Peer schrijft over alles waar die een persoonlijke link mee voel of mening over heeft – van supermarkt naar mentale problematiek, van verlate adhd-diagnoses naar klimaatrotzooi en van maatschappelijke problemen naar genderzoektocht. De schrijfstijl hangt af van wat die wilt overbrengen, maar het kwetsbare en echte staat altijd centraal. Je moet het blijven voelen, ook in abstractie. Plak poëzie en spoken word samen met klankgebruik en smeer daar een laagje theatraliteit overheen en dat alles om een poging te doen je het onbegrijpbare te laten voelen.