We spreken vaak over intergenerationeel trauma, maar is er meer? Waarom hebben we intergenerationaliteit enkel tot het trauma beperkt? Als herinneringen van pijn generatieslang in ons lichaam opgeslagen blijven, bestaat er dan ook zoiets als intergenerationele troost die doorgegeven wordt?
Is één leven genoeg om weer heel te zijn? Ja. In een daverende monoloog die verder bouwt op de roman Half Leven kruisen intimiteit en universaliteit. Sabi & Mahammed volgen Shams terwijl ze kritisch reflecteert over de grote vragen, maar ook terwijl ze - heel eenvoudig - een sjaal koopt. We moeten aan de pijn raken, maar gaan ook verder. Intergenerationele troost: een overerfbaar gevoel van veiligheid en vertrouwen.
©
Residentie
Aya Sabi & Dounia Mahammed
Dit is (niet) de evolutietheorie van de troost
Als herinneringen van pijn generaties lang in ons lichaam opgeslagen blijven, bestaat er dan ook zoiets als intergenerationele troost die doorgegeven wordt?
ma 22 sep '25
—
vr 26 sep '25
—
vr 26 sep '25
de Brakke Grond
Waarom residenties?
Door residenties aan te bieden, waarbij makers langere tijd creëren en verblijven in ons huis, kunnen we de makers vlotter in contact brengen met Nederlandse partners en hen zo sneller en sterker inbedden in het Amsterdamse, Nederlandse en internationale kunstenveld.
Geïnteresseerd in het werk van deze makers?
Contacteer artistiek medewerker en coördinator residenties Lara van Lookeren voor meer info of om een ontmoeting tijdens de residentie in te plannen.
Credits
Spel
Dounia Mahammed
Tekst
Aya Sabi & Dounia Mahammed
Muziek
DJ Missawi
Dramaturgie
Esther Severi
Productie
Monty
Coproductie
NTGent, Arenberg