Heb je ergens spijt van?
Wat zou je anders in je leven hebben willen doen?
Hoe zou je mij hebben opgevoed als ik een jongen was geweest?
In geen eeuw is er zoveel veranderd in het leven van een vrouw als in de afgelopen honderd jaar. En daarmee is het leven van iedereen veranderd. Op het gebied van werk, maatschappelijk aanzien, seksualiteit en ouderschap is in een paar generaties bijna alles anders geworden. In zo’n rap tempo dat we soms bijna vergeten waar we vandaan komen. Hoeveel van wat wij nu voelen en meemaken is gevormd door de geschiedenis? En welke verhalen en voorbeelden nemen we mee naar morgen?
In 2013 trokken de makers van de voorstelling Heimat naar hun ouders en grootouders voor een ultiem keukentafelgesprek. Met een camera erbij stelden ze hen vragen over het leven, de liefde, werk en spijt. Nu, tien jaar later, brengt regisseur Freek Vielen vijf actrices bijeen om diezelfde vragen aan hun moeder te stellen.
Freek Vielen: “Ik las het boek Meisjesherinneringen van Annie Ernaux en al snel ontstond er toen de behoefte om met onze eigen moeders te spreken over hun “meisjesherinneringen”. Welke verwachtingen hadden zij van hun volwassen leven, en met welke verwachtingen van de maatschappij werden ze geconfronteerd?”
In de ontroerende, grappige en persoonlijke voorstelling (v) gaan Mieke De Groote, Evgenia Brendes, Brenda Corijn, Ellis Meeusen en Suzanne Grotenhuis het gesprek aan over hun verleden en de toekomst.
“Er is theater dat een verhaal vertelt en er is uiterst zeldzaam theater dat je ‘besluipt’. Het zadelt je met een gevoel op dat gedurende de opvoering wringt, kriebelt, almaar intenser wordt om je op het einde naar de strot te vliegen waardoor je murw geslagen, ontroerd en ontwricht de zaal uit wankelt. Zo een voorstelling is ‘Heimat’.”
- Els Van Steenberghe (9/8/13) over ‘Heimat 1’ in Knack
