Voorstelling

Sachli Gholamalizad / KVS

(Not) My Paradise

Sachli Gholamalizad verkent de geschiedenis van haar Iraanse grootouders, eigenaars van een mondaine nachtclub

Sachli Gholamalizad vertelt het verhaal van haar Iraanse grootouders, eigenaars van een mondaine nachtclub waar diva's en alcohol floreren. Naast heldenverhalen komen ook donkere kanten naar boven - en de verschillen tussen man en vrouw, Oost en West, tussen vrijheid en grenzen.

Trilogie

Op drie achtereenvolgende avonden speelt Sachli Gholamalizad alledrie de delen van haar trilogie van veelgeprezen solo's: A Reason to Talk (2014), (Not) My Paradise (2016) en Let Us Believe i

Oude nonkels dissen maar wat graag grootvaders heldenverhalen op, maar vanuit de kieren van het verleden komt er ook een heel ander beeld naar boven. De erfenis, een lapje grond aan de Kaspische Zee, verbindt en verdeelt de familie al decennialang.

"Scherp en ontroerend docutheater over gerafelde familiebanden en de afstand tussen generaties"
★★★★ De Theaterkrant

Met haar succesvoorstelling A reason to talk, rond het migratieverhaal van haar moeder, gooide de jonge Belgisch-Iraanse theatermaakster en actrice Sachli Gholamalizad nationaal en internationaal hoge ogen. Voor (Not) my paradise baseerde ze zich op talloze gesprekken met haar grootmoeder en andere familieleden, en met bezoekers van grootvaders nachtclub.

Foto: Danny Willems

Migratie

Net als in haar vorige voorstelling A reason to talk stelt Sachli Gholamalizad vast dat migratie een belangrijke rol speelt in haar werk. "Ik was heel lang bang om 'de migrant' te zijn, of 'migrantenvoorstellingen' te maken, en ik werd kwaad als ik in die hoek werd geduwd, vertelt ze aan het Brusselse magazine BRUZZ. “Ik wilde vroeger ook niets meer te maken hebben met mijn familie." Maar door voor A reason to talk intense gesprekken te voeren met haar naar België gemigreerde moeder, en voor (Not) my paradise met haar ooms en tante die in Iran bleven, groeiden de affiniteit en het begrip. "Daarom wil ik op mijn beurt empathie vragen voor dit soort verhalen in het theater. Want natuurlijk gaat het ook over ons allemaal."

"De vorige keer heb ik voornamelijk in België gefilmd. Voor (Not) my paradise ben ik langer in Iran geweest. Twistpunt tussen mijn moeder, ooms en tante is een groot stuk land aan de Kaspische Zee dat zij hebben geërfd van hun vader. Na 28 jaar zijn ze er nog altijd niet uit hoe ze dat gaan verdelen. Aan die discussie hangt een heel verleden en een kluwen van verhalen vast dat vanuit hun verschillende standpunten wordt verteld. Mijn grootvader had op dat stuk grond ook een soort nachtclub waar de jetset regelmatig langskwam. Maar het geld dat hij verdiende, gaf hij uit aan zijn opiumverslaving. Zijn kinderen willen via die grond dus ook een stukje erkenning van hun vader, die altijd afwezig was, een afschuwelijk mens is geweest, en hen heeft getraumatiseerd."

Ticketinfo